Onze tuin vroeger, voor de ko shamo’s er waren, was een tuin, waar de mensen kwamen naar kijken op de ‘open tuin ‘ dagen. het was een tuin inclusief vijver, pergola, chique stoeltjes en tafeltje onder de pergola enz…
Mijn groothoenders die zijn er altijd geweest, aan de achterzijde.
Er was ook een grote groententuin, mooi omsloten door een draadafspanning…
Mijn duiven die waren er toen al, en toen was er een diefstal van duiven…..
Het werk in de tuin was arbeidsintensief, maar ja, daar werd niet naar gekeken, want de reacties van de mensen zorgden wel voor de nodige voldoening.
Alhoewel ook die mensen planten durfden stelen, en zaadjes, enz…
En toen kwam na een jaar wachten de ko shamo’s.
De reactie van mijn man: die ga je toch niet aan de achterzijde plaatsen bij de groothoenders..
De ko shamo’s kregen hun plaats kort bij de duiven…
Eigenwijze beesten, wilden alles proeven, alles ontdekken
Ineens waren ook de luizen weg van de rozen.
Die vijver… grote schrik… want we zagen het scenario al voor ons: die kikker wat is dat, effe pikken erin… zien wat het is… hups de vijver in..
De vijver werd dus toegelegd… ik miste het geluid van het klaterende water… maar het geluid werd vervangen dor het gekwebbel van de ko shamo’s…
De eerste winter ging voorbij: zouden alle planten nog uitkomen??? zouden ze veel vernield hebben…??? vele vragen
In de nieuwe lente zagen we dat bepaalde bloemen verdwenen waren: maar waren die bloemen nu echt zo belangrijk…
Jaar na jaar werd uitgetest welke bloemen en vaste planten er wel overleefden…
En die hosta’s: ah ja, de beginblaadjes van een struik werden afgeknabbeld… eens als de plant groot genoeg was, hadden ze er geen interesse meer voor, dus bij de zomersnoei werden die blaadjes afgetrokken door mezelf….en de hosta’s werden zelfs uitgebreid, nieuwe soorten werden bijgepland..
En van het ene kwam het andere: ik ondervond dat mijn tuin veel minder arbeidsintensief werd, want ja die kleine kabouters onderhielden mijn tuin, zij vonden het heerlijk om al het onkruid eruit te trekken…
En die opentuin dagen: laat ze maar waarvoor ze waren, wij hoeven geen voldoening meer te krijgen van mensen die het werk niet meer respecteren, van mensen die stelen, die zelfs duiven stelen, de schrik dat onze ko’s worden gestolen is voor ons veel te groot
En nu, wij genieten elke dag van onze tuin, van onze privé tuin, heerlijk verscholen, bewoond ondertussen door heel veel ko shamo’s, die elke morgen rennen uit hun binnenhokken naar buiten…
Wij hebben hier een evenwicht gevonden tussen een pracht van een bloementuin, en een bende taterende kwebbelende ko shamo’s…en vooral waar we elke morgen op weg naar onze groot hoenders kijken en genieten van de bloemen die open gaan…
Waar we na een drukke werkdag kunnen in ontspannen, waar we kijken naar de rondvliegende en lopende duiven, waar tussen al de ko shamo’s rondlopen…
Het is heerlijk… elke lente en zomeravond genieten we…tot in de late herfst…
Vacanties hoeven we niet… die vacantieplaats hebben we elke dag hier, elke avond…
Wat maakt het ons nu nog uit, dat die ene bloemenplant verdwenen is, wie zeurt er daar nog om… Onze ko shamo’s genieten van hun vrijheid zoals de duiven van hun vrijheid genieten hoog in de lucht…
En dat is voor ons het allerbelangrijkste…
